vrijdag 29 maart 2013

Jo de Rijck


Passie voor Illusie gaat niet over grenzen. Over de grens, in België, ontmoet ik Jo de Rijck. Jo is niet een typische goochelaar of illusionist maar meer een breed georiënteerd entertainer. Hij maakt shows specifiek voor kinderen maar ook theater voor volwassenen. In zijn show gebruikt hij illusie en goochelarij als middel door zijn programma heen.



Na een telefonische kennismaking hebben we een afspraak gemaakt om elkaar te ontmoeten. Ik wordt heel gastvrij ontvangen en mag gelijk een hapje mee-eten. Het huis is tevens de woonplaats van tijgertje. Tijgertje speelt de hoofdrol in de show die Jo opvoert op scholen. Daarnaast zit er een grote vogel in zijn eigen kamer, slagen in bakken, kippen en duiven in hokken, een geit in de tuin en een roofvogel. Het is een paradijs voor dierenliefhebbers.



Jo heeft een mooie motivatie en een goed verhaal. “Ik ben komiek, cabaretier, geen echte goochelaar. Goochelen is wel mijn grootste passie", zegt Jo over zichzelf. Hij werkt hard en veel maar de crisis heeft wel het één en ander voor hem veranderd. Met als consequentie dat Jo meer zaken zelf is gaan doen. Niet alleen bouwt hij zelf op en rijdt hij met een bus vol spullen van optreden naar optreden. Ook tijdens de show verzorgt hij zelfstandig de techniek. Door een zendertje kan hij op afstand de muziek bedienen.

Quote uit het interview: Jo de Rijck wist al op zeer jonge leeftijd dat hij clown wilde worden. Als zeven jarige regelde hij optredens in de buurt. Voor twintig frank, dat is omgerekend ongeveer vijftig eurocent, konden familie en buren mij inhuren. Het was eigenlijk nog te duur voor wat ze kregen, alles ging natuurlijk mis. Maar het was wel leuk. Iedereen lachte. Ik proefde het succes.”

Dieren zijn er altijd voor mij. Tegenwoordig nemen ze een belangrijke plaats in mijn voorstellingen in.”“Ik ben komiek en cabaretier, eigenlijk geen echte goochelaar. Goochelen is wel mijn grootste passie.

In zijn schuur heeft hij een studio gebouwd waar Jo TV opnamen maakt, deze filmpjes, Jo in de boomhut, worden op zondagochtend uitgezonden in het programma 'Nederland zingt op zondag'.

De motiverende werkhouding van Jo is aanstekelijk. Zijn leven draait om het spelen. Hij wil mensen laten lachen, Zodat ze even weg zijn dan dagelijkse toestanden en gewoon gelukkig zijn.


maandag 25 maart 2013

Quintus, de paarse goochelaar.

(september 2012) Hoewel ik vanuit een persoonlijk grote motivatie aan dit initiatief ben begonnen is het nog lang niet duidelijk waar het toe zal leiden. Door het voeren van de voorbereidende gesprekken werd het ook voor mijzelf keer op keer duidelijker waar het naar toe gaat.

PR medewerker Anita is aan het inventariseren en informeren wat de haalbaarheid van een expositie is. Het wordt al snel duidelijk dat er wel locaties zijn maar dat deze tegen een huurprijs worden aangeboden. Op zich wel logisch maar niet wenselijk bedenkende dat het project helemaal geen winstoogmerk heeft. Daarnaast bereik je maar een klein publiek met een expositie tenzij het werk aangesloten wordt bij een groter initiatief.

Ondertussen heb ik de eerste afspraken gemaakt en de eerste sessies gefotografeerd. Het zijn momentopnamen en het enige wat ik vraag is geen censuur. De eerste goochelaar die ik mag fotograferen is Falicanto. Althans op dit moment is dat nog zijn artiestennaam. Later zal hij deze veranderen in Quintus, de paarse goochelaar.




Quintus, de paarse goochelaar is een close-up en tafelgoochelaar. Hij loopt langs de mensen en laat ze verbazen  "Ik sta er met mijn neus boven op en toch zie ik niet wat hij doet", zegt een bezoeker. Rode balletjes, munten, hele kaarten verdwijnen voor je ogen.

Dit optreden vindt plaats tijdens een buurtfeest in Amsterdam zuid-oost. Het is een bijzondere setting. Twee partytenten op een parkeerplaats tussen de etagewoningen van de Bijlmer. De kinderen zijn verbaasd als Quintus zijn trukendoos opent. Ze willen het zoooo graag goed zien, dat ze hem tegen de (tent)muur klem zetten. Maar Quintus laat zich niet van zijn stuk brengen en blijft in zijn rol.

Deze jonge goochelaar heeft veel over voor zijn vak, zijn passie. Hij oefent veel en heeft zich goed ingelezen. Goochelen doe je met een verhaallijn, het zijn niet louter trucs achter elkaar. Het gaat om het bespelen van het publiek op een leuke manier. Het publiek van vandaag is niet makkelijk maar dat maakt het ook wel weer interessant.

Als de dag voorbij is pakt Quintus zijn spullen en gaat met zijn goochelkist, op zijn rug, terug naar huis.



Quotes uit de tekst van Quintus:

“Goochelen heeft altijd deel uitgemaakt van mijn leven. Mijn vader is goochelaar. Zijn nieuwe acts oefende hij vroeger thuis. Op ons.”
“Ademloos keek ik toe hoe hij een munt door een tafel heen goochelde. Hij verdween boven, voor onze ogen en kwam onder het tafelblad weer tevoorschijn.‘Hoe doe je dat”, vroegen wij. Mijn vader boog zich naar voren. Fluisterde: ‘Hé, kunnen jullie een geheim bewaren?’ Natuurlijk konden we dat. Dan zei hij: ‘Ik ook’, en vertelde verder niets.

.....nadat Quintus zijn vader na jaren weer een keer zag optreden ....

“Als kind had ik altijd het idee dat bij goochelen het verhaal ontbrak. Je deed een truc, meer niet. Nu ik mijn vader zag spelen, ontdekte ik dat het niet waar was. Er was wel een verhaal.”
“Ik ben keihard gaan oefenen. Las boeken, keek dvd’s. Ik kreeg veel steun van andere goochelaars. Zij leerden me veel. Nog datzelfde jaar, in 2010, trad ik voor het eerst op met een goochelact.”





woensdag 20 maart 2013

wat er aan vooraf ging




Het zal vorig jaar circa rond deze tijd zijn geweest dat ik radio 1 luisterde en geïnspireerd raakte. Marcel Kalisvaart, prince of illusions, zou in 2012 deelnemen aan het FISM tournament in Blackpool. Dè prestigieuze wedstrijd voor goochelaars en illusionisten. Wat ik zo bijzonder aan het verhaal van Marcel vond was de samenwerking met zijn vader. Dick Kalisvaart is de ingenieur van diverse illusies. Daarnaast bouwt hij ze ook en samen verkopen ze illusie acts.

Met grote passie spraken zowel Dick als Marcel op de radio over hun vak. Dit korte radio interview heeft dusdanig indruk op mij gemaakt dat het mij aan het denken heeft gezet over passie voor je vak. Niet in de laatste plaats omdat de opdrachten vorig jaar moeizaam binnen kwamen. Ik was met name zelf op zoek naar een creatieve impuls. 

Waarom was ik ook al weer in de fotografie gaan werken? Ik wilde toch beeldverhalen maken over mensen. Beeldverhalen over mensen met een passie. Passie en overtuiging in wat je doet. De tijd verstrijkt en ondertussen begint een splinter idee vorm te krijgen. Inmiddels wat het plan ontstaan om een fotoreportage te maken van mensen die werkzaam zijn als goochelaar of illusionist. Dit met als doel het te exposeren.

Wat moet een magic artiest er voor doen om met zijn vak bezig te zijn? Hoe ziet zijn dag er uit als hij gaat werken? Dat zal de rode draad zijn van mijn beeldverhaal. 

En toen begon de zoektocht naar deelnemers. Met wie zou ik willen werken en hoe krijg ik mensen overtuigd dat ze er aan meewerken? Ik wilde een mix tussen gevierde professionals, semi-amateurs en amateurs. Omdat het een klein wereldje is heb ik mij zoekgebied uitgebreid met Nederland en België. 

Via diverse fora werd kwamen de reacties binnen van mensen die er deel aan wilde nemen en als snel moest ik de selectie gaan beoordelen. Sommige aanmeldingen hadden niet de passie of overtuiging die ik zocht maar er zijn ook een paar afgevallen nadat er afspraken mee waren gemaakt. Gelukkig waren er ook al spoedig vijf serieuze kandidaten die helemaal aan mijn opzet voldeden. Waaronder de professionals Winfried & Angelique, bekend van TV.

De eerste fase verloopt voorspoedig.







dinsdag 19 maart 2013

Introductie


Deze blog zal gaan over het opzetten en voltooien van de productie van mijn fotoboek. Het fotoboek Passie voor Illusie.

Met terugwerkende kracht zal ik bijschrijven tot op heden maar eerst een introductie over het boek.

Fotoproject PASSIE VOOR ILLUSIE - door Edwin Wiekens.

Een fotoboek, een reportage over goochelaars en illusionisten en de passie voor hun vak. Voor dit project volg ik zeven verschillende goochelaars en illusionisten. Alle artiesten zijn gefotografeerd gedurende het voorbereiden, backstage en tijdens een performance.

Het vak van deze artiest is er één wat alleen uit passie kan bestaan. Er is geen goochelschool waaraan je kunt afstuderen met garantie en zekerheid van werk en inkomen. De mensen die voor dit vak kiezen, kiezen voor passie.  Het fotoboek vertelt het verhaal in woord en beeld

Het verhaal in de tekst gaat over passie en bevlogenheid. Ieder met een eigen motivatie, ieder op zijn eigen manier.

--citaat uit de tekst van Quintus:--
“Mijn vader was goochelaar. Zijn nieuwe acts oefende hij thuis. Op ons.
Ademloos keek ik toe hoe hij een munt door de tafel liet verdwijnen. Ik snapte het niet. “Hoe doe je dat”, vroegen wij. Mijn vader boog zich naar voren. Fluisterde: “Hé, kunnen jullie een geheim bewaren?” Natuurlijk konden we dat. Dan zei hij: “Ik ook”, en vertelde verder niets.”
--einde citaat--

De onderlinge foto's geven een mooi beeld van het proces wat de zelfstandig werkende artiest kan tegen komen maar ook wat het kan bereiken. In mijn reportage volg ik mensen met grote successen maar ook hen die nog zoekende zijn. 

Deelnemende artiesten voor deze reportage zijn:
- Marcel Kalisvaart, Grand Prix winnaar 2010 en World Champion FISM 2012.
- Rob en Emiel, bekend van de Uri Geller show, Grand Prix winnaars, wereldkampioen  
   mentalisme.
- Winfried en Angelique, meervoudig NL kampioen, bekend van de Uri Geller show.
- Marc Woods, NK magic winnaar. 1e prijs Gonga Magic Contest 2012.
- Jo de Rijck, clown, goochelaar, cabaretier, solo artiest.
- Quintus de paarse goochelaar, ambitieuze close-up goochelaar.
- Justin Case, deed Holland's got talent, goochelaar/presentator.